"What was your role in the camp ?" - Reisverslag uit Mostar, Bosnië en Herzegovina van Damaris Sweet - WaarBenJij.nu "What was your role in the camp ?" - Reisverslag uit Mostar, Bosnië en Herzegovina van Damaris Sweet - WaarBenJij.nu

"What was your role in the camp ?"

Door: webmaster

Blijf op de hoogte en volg Damaris

07 December 2008 | Bosnië en Herzegovina, Mostar

Druk, druk en nog eens druk. Jawel, de laatste week van toetsen en aan slaap gebrekkige dagen was vorige week aangebroken; leraren doen hun uiterste best om nog een proefwerk of zelfs twee in deze laatste week te proppen. Ook begon deze week een zogenaamd “Winter arts fevtival”, een twee weken durend evenement, gevult met toneelstukken, workshops, muziek en dans. Elke avond wordt er in de kelder van Musala een toneelstuk opgevoerd, dat geregisseerd is door tweedejaarsstudenten die het vak “theatre” volgen. Het is hun eindopdracht, dus er is hard aan gewerkt om grappige, maar educatieve stukken in elkaar te zetten. Jasmina, uit Bonië, vroeg zich afgelopen week af of ik mee wou doen in haar toneelstuk. Samen met Mfundi ( Swaziland ) en Mikhail ( Rusland ), oefenen we nu dus bijna elke dag in de kelder van Musala, waar er een theaterzaal is. Jasmina had in gedachte dat we naast een stukje tekst allemaal een liedje moesten zingen in onze eigen taal, dus ik heb voor Izaline Calister gekozen ( Helele ), aangezien het in het Papiaments is, en niet zo moeilijk is om te zingen. Alhoewel ik moet toegeven dat men mij thuis, op Curacao, regelmatig voorwerpen naar het hoofd heeft gegooid tijdens mijn zingen, vindt men het hier prachtig. Zo zie je maar ; over smaak valt niet te twisten.

Vorige week was gevuld met verrassingen. Een voorbeeld hiervan, is de bommelding die voor veel ophef zorgde. Tijdens mijn wekelijkse schoolservice op donderdag, in het scheikundelokaal, kwam de schoolportier schreeuwend binnenrennen : “OUT, OUT !”, schreeuwde hij, waarna hij een paar, voor mij onbegrijpbare zinnen zei in het Bosnisch. Samen met Anja ben ik naar buiten gegaan, geen flauw idee wat er gaande was. Buiten vertelde Anja me dat het ging om een bommelding. Tsja dat fenomeen kennen we ook op Curacao; valse bommeldingen. Door deze bommelding werd de hele school ontruimd, aangezien de politie op zoek moest gaan naar de niet-bestaande bom maar ook om de veiligheid van de studenten te waarborgen. Adi vertelde later dat bommeldingen in Israël heel conventioneel zijn, en dat het wel dagelijks voorkomt dat iemand zich opblaast of dat men vanuit de lucht gebombardeerd word. Verder vertelde ze dat er elke ochtend een gespecialiseerd persoon de school rondloopt om te inspecteren of er geen verdachte voowerpen zijn die zouden kunnen leiden tot een tragedie. Wat vorig jaar in de krant stond, wordt mij nu verteld uit monde van iemand dagelijks deze gebeurtenissen meemaakt.

Deze week werd op maandagmorgen tijdens de wekelijkse assembly geopend met slechte nieuws. De zogenaamde “college board” van het UWCiM heeft besloten dat de school geen leerlingen zal accepteren voor het komende schooljaar. De achterliggende redden voor dit besluit is simpel : geld, geld en nog eens geld. Door de financiële crisis, die er nu heerst in de hele wereld, zijn de personen die normaal gesproken geld doneren niet meer zo welwillend om het geld te doneren. Maar als UWC-student geeft je natuurlijk de moed niet op, om te accepteren dat er geen eerstejaarsstudenten zullen zijn volgend jaar, maar ga je op zoek naar een oplossing voor dit probleem. Alleen moet de juiste oplossing nu nog gevonden worden.

En nu in het kort wat over de optredens/ workshops die tot nu toe de revue zijn gepasseerd gedurende deze week. Bugonion dreams, een van de vier toneelstukken die deze week werd opgevoerd, was naar mijn mening het beste optreden van deze week. Alles was liep perfect tijdens het toneelstuk, muziek, licht, acteurs….gewoonweg wauw ! Ook Hamlet, van Sheakspeare werd eergister vertoond. Vrijdag, ben ik na school naar een tie dye-workshop geweest. Onder leiding van Neus ( Spanje ) en Adi ( Israël ), hebben we witte shirts een kleurtje gegeven. Aangezien ik een witte trui had ( na de was met zwarte kleren was ie helemaal grijs ), heb ik die meegenomen, en nu is hij getransformeerd in rood, oranje en groen ! Jacqueline ( Rwanda ) en Clare ( Hong Kong ) zongen tijdens het tie dye’en prachtige liedjes in het Russisch. Verder was er vandaag een craft-workshop, waar studenten onder leiding van Anja op een creatieve manier handwerkjes maken. Het leuke aan dit alles, is dat alles wat we gemaakt hebben bestemd is voor de vlooienmarkt, en de opbrengst hiervan gaat naar een goed doel. Voor geïnteresserde studenten is er komende zondag een DJ-workshop, waar de DJ ( David, de scheikunde leraar ) de studenten voorziet van allerlei trucjes en techniekjes die te maken hebben met het DJ’en.

Oh ja, deze week, tijdens global awareness, waar het onderwerp te maken had met het beschermen van de natuur, waren twee heren van een bedrijf, genaamd Green visions, bij ons op bezoek om uitleg te geven over hun projecten en hoe zij op hun manier bijdragen aan het verbeteren van de omgeving. Ze hebben een bedrijf hier geopend dat gespecialiseerd is in ecotoerisme, dat wil zeggen op een milieubewuste manier worden toeristen rondgeleid, en worden alle unieke natuurplekken van Bosnië vertoond. Een van deze twee mannen heette Joubert…en dan gaat ere en belletje rinkelen. Joubert is namelijk een familienaam die best bekend is op Curacao. En jawel…tijdens zijn introductie vertelde hij, dat hij van een klein eilandje afkomstig is in de buurt van Zuid-Amerika, genaamd Curacao !

Gister zijn we met een grote groep internationale studenten naar ABC geweest; een Italiaans restaurant. Hierna had ik van 11 tot 3 repetities voor Jasmina’s toneelstuk, dat komende dinsdag plaatsvindt. Zometeen gaan we naar een toneelstuk dat theatre-CAS gaat presenteren, genaamd “The Investigation”. Het gaat over een rechtszaak waarin slachtoffers en misdadigers van de Tweede Wereldoorlog worden ondervraagd of moeten getuigen over de brute moorden en de situatie in de concentratiekampen. Adi, mijn kamergenootje speelt in dit stuk, en ik moet zeggen dat Amila, Anja en ik al haar stukken tekst ook kennen…ze heeft zo vaak gerepeteerd in de kamer. Morgen heeft Amila een optreden, genaamd “The Wall”. Met maskers en gebaren zullen zij proberen een verhaal te vertellen. Wat precies, weet ik nog niet. Mijn weekend is in ieder geval goed begonnen…

Bon siman !


  • 07 December 2008 - 09:02

    Peter Savenije:

    Hoi Damaris, weer een leuk en goed geschreven bericht. Moet je wel mee gaan doen later. En wat dat zingen betreft: Volgens mij zouden ze je nu heel graag willen horen op Curacao, ondanks ... Ben je al te vinden op YouTube? Ik heb het programma van het Winter Arts Festival ergens op de digitale snelweg zien rondslingeren en dat wordt een wel een hele volle agenda deze laatste week. The count down kan beginnen. Lekker er even tussen uit en ontspannen. Jammer van het slechte nieuws. Maar het is goed van je om niet bij de pakken neer te gaan zitten, maar om naar een goede oplossing te zoeken. Veel plezier de komende dagen.
    Groeten Peter en Tonny Savenije.

  • 07 December 2008 - 10:37

    Akkie Langerak:

    Hoi Damaris,
    je bent de eerste uit Mostar vanmorgen, hoewel ik zojuist even met Isabelle hebt geskyped.
    Wat een vervelende mededeling was dat he, samen met alle drukke dingen deze week !
    De toneelstukken zijn van hoog niveau begreep ik, leuk hoor dat je ook mee doet !
    Nog een weekje en dan even rust.
    Heb je trouwens nog even kunne praten met die man uit Curacao ? Wat een toeval,

    een hele goede laatste week voor de vakantie, en succes met je toneelstuk,

    hartelijk groeten, Akkie en fam.

  • 07 December 2008 - 18:57

    Joyce Saman:

    He Damaris,
    Wat ben je toch een schrijfster; we genieten elke keer vamn je verslag.
    Wat een rotnieuws dat jullie afgelopen week kregen,maar idd niet bij de pakken neerzitten.
    Toetsen achter de rug en tijd voor ontspanning nu.
    Veel plezier komende week
    en alvast een hele fijne "winterbreak"!
    Groeten Anton en Joyce Saman

  • 09 December 2008 - 15:36

    Shirley (Curacao):

    Damaris,
    Het was weer interessant je belevenissen van de afgelopen week te lezen. Heel leuk al die toneelopvoeringen met een boodschap. Jammer, dat het voortbestaan van UWCiM door de hele financiele crisis in gevaar is. En nu we het zeker weten, en net wat de fam.Savenije zegt, we kijken uit om je deze kerstvakantie, te horen zingen op Cur. Je kan ook beginnen met aftellen en wij natuurlijk ook. Groetjes.

  • 11 December 2008 - 20:26

    Carmelita:

    Hallo Damaris,

    Weer met veel plezier je verhaal gelezen, naast je drukke schoolwerk ook nog je zang- en acteerwerk tonen, wat een veelzijdigheid. Nog een week school en dan van je kerstvakantie gaan genieten, hopelijk in een wat aangenamer klimaat. Groeten en geniet ervan.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Bosnië en Herzegovina, Mostar

Mijn eerste reis

Recente Reisverslagen:

17 Juni 2010

Ala fin ala fan..

08 April 2010

MUN, Hike, CAS, Universiteiten...

13 Februari 2010

Nog 2 maandjes!

06 Februari 2010

Moksweek en universiteiten..

15 November 2009

Ljubavi mi smo mnogo toga hteli, zajedno..
Damaris

Actief sinds 29 Sept. 2008
Verslag gelezen: 116
Totaal aantal bezoekers 25108

Voorgaande reizen:

01 September 2008 - 30 November -0001

Mijn eerste reis

Landen bezocht: